آلرژی فصلی و راه های کنترل آن

آلرژی فصلی و راه های مقابله با آن

بهار فصل جوانه زدن گل ها و شکوفه دادن درختان و گرده افشانی است . اگر شما یکی از میلیون ها نفری هستید که به آلرژی فصلی مبتلایند بهار برای تان فصل عطسه ، گرفتگی و آبریزش بینی ، و سایر علائم ناراحت کننده آلرژی است. آلرژی فصلی که به آن «تب یونجه » و «رینیت آلرژیک» هم گفته می شود می تواند شما را به ستوه آورد. قبل از آنکه به گل پلاستیکی و چمن مصنوعی روی بیاورید ، با استفاده از روش های ساده زیر می توانید آلرژی های فصلی را کنترل کنید.

کاری کنید که کمتر در معرض آلرژن ها قراربگیرید

به هر چیزی که باعث شروع علائم و نشانه های آلرژی در فردشود ، « آلرژن» می گویند. باید سعی کنید که کمتر در معرض آلرژن ها قراربگیرید.

1 – در روزهای خشک  که باد می وزد از ساختمان  بیرون نروید. بهترین زمان برای بیرون رفتن  بعد از بارش باران است . باران هوا را تا حد زیادی از گرده گیاهان پاک می کند.

2 – زدن چمن ها و درآوردن علف ها و سایر کارهای باغبانی را به دیگران واگذار کنید.

3 – وقتی وارد خانه می شوید ، لباسهایی را که بیرون از منزل به تن کرده اید  از تن به در آورید. حتی می توانید برای آنکه گرده ای احتمالن روی پوست یا موهایتان نماند ، وقتی به خانه می رسید دوش بگیرید.

4 – لباس های شسته شده را برای خشک شدن بیرون از منزل آویزان نکنید زیرا گرده ها ممکن است به ملحفه و حوله ها بچسبند.

5 – اگر در محیط باز کار می کنید از ماسک استفاده کنید.

وقتی مقدار گرده در هوا زیاد باشد دیگر چه کارهایی باید انجام دهیم ؟

وقتی که مقدار گرده موجود درهوا زیاد باشد ، علادم و نشانه های آلرژی فصلی شعله ور می شوند. با انجام کارهای زیر کمتر در معرض گرده ها قرار خواهید گرفت :

1 – خبرهایی را که رادیو تلویزیون یا روزنامه های محلی یا اینترنت در مورد پیش بینی غلظت گرده و مواد آلاینده منتشرمی کنند دنبال کنید .

2 – اگر غلظت بالایی از گرده یا مواد آلاینده پیش بینی می شود قبل از آنکه علائم تان شروع شوند داروهای مربوط به آلرژی را شروع کنید.

3 – درها و پنجره ها را در شب یا هروقت غلظت گرده ها زیاد است ، ببندید.

4 – اول صبح غلظت گرده بالاتر است . در این زمان از فعالیت در خارج از ساختمان خودداری کنید.

هوای داخل ساختمان را پاکیزه نگه دارید

هیچ ماده جادویی نیست که بتواند همه آلرژن های خانه شما را از بین ببرد ولی رعایت نکات زیر کمک کننده اند:

1 – از دستگاه تهویه در خانه  یا اتوموبیل خود استفاده کنید.

2 – اگر هوای گرم یا سرد با فشار وارد ساختمان می شود از فیلترهای موثربرسرراه هوا استفاده کرده و دستورات مربوط به نگهداری از فیلترها را همواره رعایت کنید.

3 – با استفاده از رطوبت گیر ، هوای داخل ساختمان را خشک نگه دارید.

4 – در مورد هوای ورودی به اتاق خواب از فیلترهای « هپا » قابل حمل استفاده کنید. ( فیلترهای «هپا» یا « جاذب ریزدانه ها با کارآیی بالا» نوعی فیلتر هوا با استانداردهای بالاست. فیلترهایی که استانداردهای «هپا» را داشته باشند کاربردهای زیادی دارند از جمله در مراکز پزشکی ، اتوموبیل ، هواپیما ، و خانه.  طبق استانداردهای دولتی امریکا یک فیلتر « هپا » باید بتواند 97/99 درصد ذراتی که قطرآنها حداقل 3/0 میکرومتر (میکرون) باشد را در خود نگه دارد.

5– کف ساختمان را با جاروبرقی هایی تمیز کنید که فیلتر «هپا» داشته باشند

---------------------------------------------------------------------------------------

پی نوشت :

 

فیلتر هپا یا HEPA ( High-efficiency particulate absorption عمدتا" از رشته های فایبرگلاس ساخته می شود که بدون نظم و ترتیب خاصی در هم تنیده شده اند. قطر این رشته ها بین نیم تا دو میکرومتراست.

! آمیبی که از راه بینی وارد مغز شده و انسان را می کشد

اخیرا" در امریکا اخباری مربوط به مرگ سه نفر در اثر عفونت مغزی با یک نوع آمیب گزارش شده است (متاسفانه در کشورهای عفب افتاده چنین بیماری هایی اصلا" تشخیص داده نمی شوند چه برسد به اینکه گزارش شوند).

در ماه جاری ( آگست 2011 ) یک دختر شانزده ساله در فلوریدای امریکا بعد از شنا کردن در آب دچار این مشکل شد.

 پسر نه ساله ای هم در ایالت ویرجینیا بیمارشد . او بعد از شرکت در یک اردوی ماهی گیری یک روزه به بیماری مبتلا گردید. وی ، به گفته مادرش ، در آب شنا کرده بود.  این موارد به دنبال شنا یا ورزش های آبی در استخرها یا دریاچه ها رخ داده بودند.

مورد سوم در ایالت « لوییزیانا » و درخرداد ماه گذشته درمرد جوانی دیده شد که آب نمک را در ظرف کوچکی ریخته و با آن بینی و سینوس های خود را شستشو داده بود. وی به شنا نرفته و با آبهای سطحی هم تماس نداشت. اثری از آمیب در آب شهرمحل اقامتش نیزدیده نشد . آلودگی محدود به خانه این مرد بود.

به دنبال این حادثه پزشکان توصیه کرده اند که برای شستشوی بینی و سینوس ها فقط باید از آب های استریل ( مانند آب مقطر یا سرم نمکی استریل ) استفاده شود.

این بیماری ، یعنی « مننگو انسفالیت آمیبی اولیه »  تقریبا" همیشه باعث مرگ می شود ولی خوشبختانه بیماری شایعی نیست به طوری که از سال 1960 تاکنون تنها 120 مورد آن در امریکا گزارش شده. درامریکا امسال سه مورد و سال گذشته چهار مورد مرگ در اثر این بیماری وجود داشته است . هیچ شواهدی دال براینکه بیماری در امریکا رو به افزایش باشد وجود ندارد.

 کشورهای عفب افتاده آماری از بیماری های خود ندارند.

نام و مشخصات این آمیب : « ناگلیریا فاولری » انگلی تک سلولی است که در آب های گرم و تازه مثلا" دریاچه ها ، رودخانه ها ، چشمه های آب گرم ) و خاک یافت می شود.

عفونت با این آمیب چگونه رخ می دهد ؟ این آمیب از راه بینی وارد مغز می شود . وقتی که انسان به شنا یا شیرجه در آب دریاچه یا رودخانه می پردازد ، این اتفاق رخ می دهد. آمیب بعد از رسیدن به مغز ،  آن را نابود می کند.

آشامیدن آب آلوده به آمیب باعث این بیماری نمی شود.

بندرت ممکن است آب آلوده استخرهای شنا که کلرکمی به آنها زده شده  یا اینکه به کلی فاقد کلر باشند هم  باعث این بیماری شود.

آیا ممکن است در اثرشنا در استخری که ضدعفونی شده به این بیماری مبتلا شویم ؟ خیر . اگر استخر تمیز و ضدعفونی شده باشد این امکان وجود ندارد.

در چه ماههایی بیماری شایع تر است ؟ تیر ، مرداد ، و شهریور به ویژه وقتی که گرما به مدت طولانی و مداوم وجود داشته و باعث افزایش دمای آب و پایین رفتن آب های سطحی می شود.

آیا ممکن است بیماری از فردی به فرد دیگر سرایت کند ؟ خیر

علائم بیماری چیست ؟ این بیماری یعنی « مننگو انسفالیت آمیبی اولیه » باعث انهدام بافت مغز می شود. علائم اولیه یک تا هفت روز بعد ازشروع عفونت دیده می شوند و شامل سردرد ، تب ، تهوع ، استفراغ ، و سفتی گردن هستند ( این علائم در عفونت های مغزی باکتریایی هم دیده می شود ) . علائم بعدی شامل گیجی ، عدم درک زمان و مکان واشخاص ، عدم توجه به اطراف ، عدم تعادل ، تشنج ، و توهم است . بیماری بعد از شروع علائم به سرعت پیشرفت می کند و معمولا" بعد از یک تا دوازده روز ، فرد را می کشد.

آیا بیماری درمان موثری دارد؟ تاکنون تقریبا" همه موارد بیماری با وجود درمان ضد آمیبی ، منجر به مرگ شده اند.

شیوع این آمیب چقدر است ؟ همه کسانی که در مراکز تفریحی وارد آب می شوند باید احتمال ابتلا را ( ولو به میزان اندک ) درنظرداشته باشند .

آیا آزمایش معمول و سریعی برای تشخیص این آمیب در آب وجود دارد ؟ خیر .

خطر عفونت با این آمیب در مقایسه با سایر خطرات مربوط به آب چقدر است ؟ احتمال ابتلا به عفونت با این آمیب خیلی کم است . طی ده سال یعنی از 2001 تا 2010 فقط 32 مورد بیماری در امریکا گزارش شده در حالی که از سال 1996 تا 2005 میزان مرگ ومیز ناشی از غرق شدگی در این کشور 36000 مورد بوده است.

چگونه می توان احتمال ابتلا را کاهش داد ؟  تعداد کم مبتلایان مانع از آن شده که بفهمیم چرا با آنکه میلیون ها نفر سالانه در مراکز تفریحی وارد آب می شوند ، ولی تنها تعداد معدودی دچار بیماری شده اند .  تنها راه قطعی عدم ابتلا به بیماری اجتناب از آب های گرم ، و ضدعفونی نشده است.

اگر می خواهید در فعالیت های آبی شرکت کنید رعایت نکات ذیل احتمال ابتلا به این بیماری را کاهش می دهد :

·         از فعالیت در آب های گرم شیرین در هوای گرم یا وقتی که سطح آب نشست کرده پرهیز کنید.

·         هنگام فعالیت در این آب ها ، بینی را بسته نگه دارید ( مثلا" با استفاده از کلیپس بینی )

·         حتی الامکان از ورود رسوبات موجود در آب به بینی خود جلوگیری کنید

! اعتیاد به فیس بوک

« سینتیا » دختری دوازده ساله دارد . یک روز دختر او  برای انجام تکالیف مدرسه از « سینتیا » تقاضای کمک کرد ولی کمک به فرزند برای این مادر امکان نداشت زیرا سخت مشغول « فیس بوک » بود . دختر به اتاق خود رفت و ایمیلی برای مادرش فرستاد و از او کمک خواست ولی « سینتیا » آن را ندید زیرا بازهم سخت مشغول « فیس بوک » بود.

« سینتیا » می گوید : من به فیس بوک معتادم . در آن غرق می شوم . این موضوع مایه سرافکندگی من است.

وی تقریبا" بیست ساعت در هفته را در این سایت اجتماعی می گذراند و چهل ساعت در هفته هم کار می کند. قبلا" چند بار سعی کرده که استفاده از فیس بوک را کم کند ولی موفق نشده است.

دکتر« پایل » ، روانشناس خانواده ،  می گوید تعداد افرادی مانند « سینتیا » رو به افزایش است . این افراد در واقع دچار نوعی اختلال در روابط اجتماعی خود شده اند. استفاده از فیس بوک تبدیل به نوعی « وسواس » شده که فرد را از دنیای واقعی ( که ممکن است ناخوشایند باشد ) جدا می کند و به دنیای زیبای مجازی می برد ، جایی که او دنیایی غیرواقعی برای خود ساخته است. دنیایی که ازسختی ،  بی پولی ، بدهی ، جروبحث با دیگران ،  ونگ ونگ بچه ... خبری نیست. درواقع فرد با غرق کردن خود در فیس بوک ، مانند کبک سر خود را زیر برف کرده و از دنیای کاذبی که برای خود می سازد لذت می برد ، دنیایی که در واقعیت دستیابی به آن برایش ممکن نیست. علاوه بر این با این کار مدتی هم از فکرکردن به مشکلات لاینحل زندگی یا وظایف دشواری که بعهده دارد  فارغ می شود.

مشکل از خود فیس بوک نیست زیرا بسیاری از کاربران به شکلی صحیح از این شبکه اجتماعی استفاده می کنند .

« سینتیا » می گوید : من صبح بعد از بیدارشدن ، اول فیس بوک را چک می کنم و موقع برگشتن به خانه و همچنین قبل از خواب دوباره آن را چک می کنم. یک روز یکی از دوستان زمان کودکستان خود را در فیس بوک پیدا کردم . او برایم تعریف کرد که چقدر در آن زمان به من علاقه داشته و از اینکه در کلاس اول از من جدا شده چقدر ناراحت بوده است . وقتی که فهمیدم تا این حد برای او باارزش و مهم بوده ام بسیار خوشحال و هیجان زده شدم .

دکتر « لیپاری » ، یکی از روانپزشکان بالینی دانشگاه کالیفرنیا می گوید : مشکل اینجاست که این دنیا واقعی نیست. فیس بوک دنیایی زیبا ، شاد ، جالب ، و خیال انگیز است . افراد اغلب ،  شیرینی های زندگی خویش را در آن مطرح می کنند و این انسان های شیرین و دوست داشتنی می خواهند که با شما دوست باشند . خیلی وسوسه انگیز است .

« سینتیا » می گوید همه این مسائل را می داند و ازاینکه این همه وقت خود را صرف فیس بوک می کند و درنتیجه از بسیاری از امور مهم زندگی خود بازمانده ، بسیار ناراحت است. وی بسیاری از دوستان  صمیمی و ارزشمند خود در دنیای واقعی را از دست داده .   او می گوید که راجع به ترک ناگهانی این عادت هم فکرکرده ولی برایش بسیار ناگوار بوده است .

ثابت شده که فیس بوک علی رغم ایجاد ارتباط بین فرد و دوستان متعدد ، احساس تنهایی را افزایش می دهد ! فرد به جای ارتباط واقعی و رو در رو با دوستان خود ، وقت خویش را با فیس بوک می گذراند و در واقع کمیت دوستان را فدای کیفیت آنان می کند. از فیس بوک بعنوان جایگزینی برای دوستان واقعی خود استفاده نکنید بلکه آن را بعنوان ابزاری جهت تحکیم دوستی های قبلی خود به کار گیرید.

دکتر « لیپاری » می گوید چند علامت برای اعتیاد به فیس بوک مطرح است :

1 -  از دست دادن ساعات خواب بخاطر فیس بوک !

 اگر شما از وقت خوابتان می زنید و  شب ها تا دیروقت پای فیس بوک می نشینید و فردا خسته و خواب آلوده هستید ، ممکن است فیس بوک برایتان به یک وسواس تبدیل شده باشد. در حالت طبیعی نباید بخاطر فیس بوک از خودتان و زندگی تان غافل شوید.

2 -  گذراندن بیش از یک ساعت در روز پای فیس بوک !

 تعیین اینکه زمان طبیعی استفاده از شبکه های اجتماعی چقدر است کار آسانی نیست. دکتر « لیپاری » می گوید : من نمی توانم تصور کنم که کسی بیش از یک ساعت در روز به فیس بوک نیاز داشته باشد .

3 -  حساس شدن نسبت به عشق های گذشته !

 ارتباط دوباره با دوستان قدیمی یکی از بزرگترین جاذبه های فیس بوک است و اصولا" دوستی با دوست پسر یا دوست دختر سابق در فیس بوک غلط نیست ولی این امر، به گفته دکتر « پایل » ، ممکن است به راحتی از کنترل خارج شود.  او می گوید : یکی از مراجعین من در فیس بوک با دوست پسر سابق خود برخورد کرد. آنها ساعت ها به درددل کردن با یکدیگر در فیس بوک مشغول شدند . او حرفهایی در باره نارضایتی از زندگی زناشویی خود برای دوست پسرسابقش زد . یکی از اقوام این نوشته ها را دید و موضوع را به والدین دختر اطلاع داد . والدین با شوهر او تماس گرفتند و الان آنها در شرف طلاقند.

4 – غفلت از کار بخاطر فیس بوک !

اگر به قصد اینکه به سراغ فیس بوک بروید سعی می کنید کار خود را زودتر تمام کنید احتمالا" مشکل دارید.

5 -  نگرانی و هراس از اینکه روزی نتوانید از فیس بوک استفاده کنید !

دکتر « پایل » می گوید اگر یک روز بدون فیس بوک گذراندید و این امر باعث استرس برای شما بود ، بهتر است به فکر دریافت کمک باشید.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
به نقل از سی ان ان با تصرف و تلخیص .

The most common cause of itching between the toes

“Tinea Pedis” , also called “Athlete’s foot” is the fungal infection of the sole and the web between the toes and also one of the most common causes of itching ( pruritus ) between the toes. In fact the most common place for fungal dermatophyte infection are the feet. Some other fungi result in similar infections. Most of the adult population have experienced this disease during their lives. It can affect most of the age groups from 6 years up but is more prevalent in mature men . It can be seen all over the world. There are two reasons that this disease mainly affects the feet: 1 – The feet are devoid of sebaceous glands . 2 – Plastic shoes provide a closed, warm, and damp area and predispose the environment for fungal growth. This damp environment damages the superficial layers of the skin . In addition bacteria are increased in such an environment.

Many believe that the causative fungi infect the bare feet in the locker rooms or public pools but it hasn’t been determined why at the same conditions , some people are more vulnerable to the disease.

In the following picture you can see a lesion in the space between the fourth and fifth toe of the right foot:

The signs usually include redness, exfoliation, fissuring, and maceration of the toe webs especially between the 2 lateral toes and sometimes the sole of the foot. Itching is one of the common symptoms of the infection which intensifies when the shoes and socks are taken off. Sometimes bacterial infection is superimposed on the fungal infection. If the sole of the foot is infected, the affected area would be pink to red in color and may have mild to moderate scaling. Blistering or ulcerative types of the disease are less common.

The diagnosis is made by the physician after clinical examination . Usually no laboratory test is necessary.

Treatment often consists of local antifungal medications . If there is also a bacterial infection , oral or local antibiotics may be necessary. One of the antifungal creams which can be used is “Clotrimazole”. It should be applied for 2 to 4 weeks to be effective. The patients who reside in the US can use “Lamisil” ( Terbinafine ) cream which is available as an over the counter ( OTC – doesn’t need prescription) drug in chain pharmacies such as “Walgreens” or at department stores. “Lamisil “ is available as 0.42 ounce cream and 1 ounce cream which cost about 10 and 16 US Dollars, respectively. “Lamisil” should be applied 2 times a day for 1-2 weeks. After this period if the disease doesn’t resolve or is associated with ulcers or bulla , you should consult with a physician.

To prevent remissions, you had better use cotton socks and change them once or twice a day! Don’t wear shoes made of synthetic materials and apply absorbent or antifungal powders. Choose wider and roomier shoes specially at the front. Prevent toes attaching together. To achieve this goal you can use “lamb’s wool” strips ( for example “Dr. Scholls lamb’s wool” ). These strips are also useful in preventing corns to recur. Clip your toe nails regularly. Remember that there are a lot of infective microorganisms in old shoes , so get rid of them or reduce their infectivity by applying antifungal and antibiotic powders or sprays. One of these which is available in the US is “Foot Works “ antifungal and deodorant spray which costs about 7 $ . In Iran there are a few similar products including “ Hansaplast “ foot spray from “ Beiersdorf “ (Germany) which is sold at about 4000 to 5000 Tomans each. Tea tree oil is also an antifungal and antimicrobial agent. You can make your own antifungal spray at home by adding 60 drops of the Tea Tree Oil to half a cup of water and ¼ cup of ethanol.

شایع ترین علت خارش بین انگشتان پا

«تینه آ پدیس»¹ که به آن بیماری «پای ورزشکاران»² هم می گویند، عفونت قارچی کف و ناحیه بین انگشتان پاهاست ویکی از شایع ترین علل خارش بین انگشتان پا به شمار می رود. درواقع پاها شایعترین محل عفونت قارچی درماتوفیتی هستند. برخی از قارچ ها هم عفونت هایی مشابه با درماتوفیت ها درپا ایجاد می کنند. بسیاری از افراد بالغ در طول عمر خود انواعی ازاین عارضه را تجربه کرده اند. این بیماری از سن شش سال به بالا دیده شده ولی در مردان بالغ شایع تراست و در همه نقاط دنیا هم دیده می شود. علت اینکه  عمدتا" در پا بروز می کند دو چیز است : اول آنکه این ناحیه فاقد غدد سباسه است و دوم آنکه کفش های لاستیکی باعث ایجاد محیطی بسته ، گرم و مرطوب می شوند که زمینه را برای بروز بیماری مستعد می کند. این محیط مرطوب به لایه شاخی پوست نیز آسیب می رساند. ضمنا" چنین محیطی باعث افزایش باکتری ها نیز می شود.

بسیاری معتقدند که قارچ عامل بیماری در اثر پابرهنه راه رفتن مثلا" در رختکن ها و استخرهای عمومی پاها را آلوده می کند ولی  برخی افراد درشرایط یکسان ، بیش از سایرین مستعد ابتلا به این بیماری هستند که علت این امر هنوز مشخص نیست.

درتصویر زیر نمونه ای از این بیماری را در بین انگشتان چهارم و پنجم پای راست مشاهده می کنید:

علائم معمول بیماری به صورت قرمزی ، پوسته ریزی ، ترک خوردن و نرم ومرطوب شدن پره بین انگشتان به ویژه دوانگشت کناری بوده وگاهی به کف پا نیز کشیده می شود. این بیماری اغلب با خارش همراهست. خارش با درآوردن کفش و جوراب به اوج خود می رسد. گاهی ممکن است عفونت باکتریال نیز اضافه شود. کف پا اگر گرفتار شود پوست آن ناحیه به رنگ صورتی تا قرمز درآمده و ممکن است با پوسته ریزی خفیف تا شدید همراه باشد. اشکال تاولی یا زخمی از این بیماری نیز با شیوع کمتر دیده می شود.

تشخیص بیماری معمولا" نیاز به آزمایش نداشته و با معاینه توسط پزشک مشخص می شود.

برای درمان ، ترکیبات ضدقارچ موضعی موثرند. البته اگر عفونت باکتریایی هم به آن اضافه شده باشد ، آنتی بیوتیک موضعی یا خوراکی نیز ضرورت پیدا می کند. یکی از داروهای ضد قارچ که برای درمان این مشکل ، به کارمی رود، کرم « کلوتریمازول»³ است. درمورد کلوتریمازول دو تا چهارهفته درمان لازم است. مبتلایان در امریکا می توانند از محصولاتی مانند کرم « لمیسیل»⁴ (تربینافین⁵) استفاده کنند که بدون نسخه در داروخانه های زنجیره ای مانند « والگرینز»⁶ موجود است. کرم « لمیسیل» در اندازه 0.42 اونسی به قیمت حدود 10 دلار و در اندازه 1 اونسی به قیمت 16 دلار به فروش می رسد. این گونه داروها باید یک تا دو هفته روزی دوبار در موضع مربوطه استفاده شوند .توجه داشته باشید که اگر بعد از این کار بازهم مشکل شما ادامه داشت یا اینکه بیماری از ابتدا با تاول یا زخم و کانون های عفونی همراه بود، باید به پزشک مراجعه کنید.

برای پیشگیری از عود بیماری بهتر است جورابهای نخی بپوشید و روزانه یک تا دو بار آنها را عوض کنید. از کفشهای لاستیکی استفاده نکرده و از پودرهای جاذب یا ضدقارچ درناحیه پا مصرف نمایید.بهتر است قسمت جلوی کفش گشاد باشد . درصورت امکان به شکلی از بهم چسبیدن انگشتان مبتلا جلوگیری کنید . برای این کار در برخی کشورها مانند امریکا نوارهای «پشم گوسفند»⁷ ( مانند « پشم خالص گوسفند دکترشولز»⁸ به قیمت هر بسته حدود 5 دلار ) در داروخانه ها یا سوپرمارکت ها موجود است و با کاربرد آنها مانع از ایجاد محیط بسته و گرم و مرطوب در بین انگشتان می شوند. این نوارها در مورد میخچه نیز مفیدند.

دیگر اینکه با گرفتن مرتب ناخن های پا از بلند شدن آنها جلوگیری کنید. کفش های کهنه تعداد زیادی ارگانیسم عفونی در خود دارند و یا نباید از آنها استفاده کنیم یا درصورت استفاده ، بهتر است با کمک پودرها یا اسپری های ضد عفونی کننده و ضد قارچ از آلودگی آنها بکاهیم. از این اسپری ها می توان بعنوان درمان کمکی  « تینه آ پدیس » و همچنین برای کاستن از بوی بد پا هم استفاده کرد. از نمونه های موثر این اسپری در امریکا می توان از اسپری ضد قارچ «فوت ورکس»⁹  ، محصول کمپانی « آوون »¹⁰ نام برد که به قیمت حدود 7 دلار به فروش می رسد . نمونه های مشابهی هم در ایران موجود است من جمله اسپری پای « هانساپلاست»¹¹ که توسط شرکت « بایرزدورف» آلمان تولید شده و قیمت آن در حدود 4 تا 5 هزار تومان است.  روغن درخت چای هم در این زمینه  موثر است . با افزودن 60 قطره از این روغن به محلولی متشکل از ربع فنجان آب و ربع فنجان الکل سفید می توانید در خانه اسپری ضدقارچ خود را بسازید.

---------------------------------------------------------------------------------------

مطالب مرتبط ( برای مشاهده هر مطلب روی عنوان آن کلیک نمایید):

1 ) میخچه – قسمت اول

2) میخچه – قسمت دوم

3) صفحه اصلی وبسایت شخصی دکتر فرشید دبیرزاده

***************************************************************************

1 – Tinea Pedis

2 – Athlete’s Foot

3 – Clotrimazole

4 – Lamisil

5 – Terbinafin

6 – Walgreens

7 – lamb’s wool

8 – Dr. scholl’s Lamb’s Wool

9 – Foot Works Antifungal Spray

10 – Avon

11 - Hansaplast

تینه آ پدیس1 که به آن بیماری «پای ورزشکاران»2 هم می گویند، عفونت قارچی کف و ناحیه بین انگشتان پاهاست ویکی از شایع ترین علل خارش بین انگشتان پا به شمار می رود. درواقع پاها شایعترین محل عفونت قارچی درماتوفیتی هستند. برخی از قارچ ها هم عفونت هایی مشابه با درماتوفیت ها درپا ایجاد می کنند. بسیاری از افراد بالغ در طول عمر خود انواعی ازاین عارضه را تجربه کرده اند. این بیماری از سن شش سال به بالا دیده شده ولی در مردان بالغ شایع تراست و در همه نقاط دنیا هم دیده می شود. علت اینکه عمدتا" در پا بروز می کند دو چیز است : اول آنکه این ناحیه فاقد غدد سباسه است و دوم آنکه کفش های لاستیکی باعث ایجاد محیطی بسته ، گرم و مرطوب می شوند که زمینه را برای بروز بیماری مستعد می کند. این محیط مرطوب به لایه شاخی پوست نیز آسیب می رساند. ضمنا" چنین محیطی باعث افزایش باکتری ها نیز می شود.

بسیاری معتقدند که قارچ عامل بیماری در اثر پابرهنه راه رفتن مثلا" در رختکن ها و استخرهای عمومی پاها را آلوده می کند ولی برخی افراد درشرایط یکسان ، بیش از سایرین مستعد ابتلا به این بیماری هستند که علت این امر هنوز مشخص نیست.

درتصویر زیر نمونه ای از این بیماری را در بین انگشتان چهارم و پنجم پای راست مشاهده می کنید:

علائم معمول بیماری به صورت قرمزی ، پوسته ریزی ، ترک خوردن و نرم ومرطوب شدن پره بین انگشتان به ویژه دوانگشت کناری بوده وگاهی به کف پا نیز کشیده می شود. این بیماری اغلب با خارش همراهست. خارش با درآوردن کفش و جوراب به اوج خود می رسد. گاهی ممکن است عفونت باکتریال نیز اضافه شود. کف پا اگر گرفتار شود پوست آن ناحیه به رنگ صورتی تا قرمز درآمده و ممکن است با پوسته ریزی خفیف تا شدید همراه باشد. اشکال تاولی یا زخمی از این بیماری نیز با شیوع کمتر دیده می شود.

تشخیص بیماری معمولا" نیاز به آزمایش نداشته و با معاینه توسط پزشک مشخص می شود.

برای درمان ، ترکیبات ضدقارچ موضعی موثرند. البته اگر عفونت باکتریایی هم به آن اضافه شده باشد ، آنتی بیوتیک موضعی یا خوراکی نیز ضرورت پیدا می کند. یکی از داروهای ضد قارچ که برای درمان این مشکل ، به کارمی رود، کرم « کلوتریمازول»3 است. درمورد کلوتریمازول دو تا چهارهفته درمان لازم است. مبتلایان در امریکا می توانند از محصولاتی مانند کرم « لمیسیل»4 (تربینافین5) استفاده کنند که بدون نسخه در داروخانه های زنجیره ای مانند « والگرینز»6 موجود است. کرم « لمیسیل» در اندازه 0.42 اونسی به قیمت حدود 10 دلار و در اندازه 1 اونسی به قیمت 16 دلار به فروش می رسد. این گونه داروها باید یک تا دو هفته روزی دوبار در موضع مربوطه استفاده شوند .توجه داشته باشید که اگر بعد از این کار بازهم مشکل شما ادامه داشت یا اینکه بیماری از ابتدا با تاول یا زخم و کانون های عفونی همراه بود، باید به پزشک مراجعه کنید.

برای پیشگیری از عود بیماری بهتر است جورابهای نخی بپوشید و روزانه یک تا دو بار آنها را عوض کنید. از کفشهای لاستیکی استفاده نکرده و از پودرهای جاذب یا ضدقارچ درناحیه پا مصرف نمایید.بهتر است قسمت جلوی کفش گشاد باشد . درصورت امکان به شکلی از بهم چسبیدن انگشتان مبتلا جلوگیری کنید . برای این کار در برخی کشورها مانند امریکا نوارهای «پشم گوسفند»7 ( مانند « پشم خالص گوسفند دکترشولز»8 به قیمت هر بسته حدود 5 دلار ) در داروخانه ها یا سوپرمارکت ها موجود است و با کاربرد آنها مانع از ایجاد محیط بسته و گرم و مرطوب در بین انگشتان می شوند. این نوارها در مورد میخچه نیز مفیدند.

دیگر اینکه با گرفتن مرتب ناخن های پا از بلند شدن آنها جلوگیری کنید. کفش های کهنه تعداد زیادی ارگانیسم عفونی در خود دارند و یا نباید از آنها استفاده کنیم یا درصورت استفاده ، بهتر است با کمک پودرها یا اسپری های ضد عفونی کننده و ضد قارچ از آلودگی آنها بکاهیم. از این اسپری ها می توان بعنوان درمان کمکی « تینه آ پدیس » و همچنین برای کاستن از بوی بد پا هم استفاده کرد. از نمونه های موثر این اسپری در امریکا می توان از اسپری ضد قارچ «فوت ورکس»9 ، محصول کمپانی « آوون »10 نام برد که به قیمت حدود 7 دلار به فروش می رسد . نمونه های مشابهی هم در ایران موجود است من جمله اسپری پای « هانساپلاست»11 که توسط شرکت « بایرزدورف» آلمان تولید شده و قیمت آن در حدود 4 تا 5 هزار تومان است. روغن درخت چای هم در این زمینه موثر است . با افزودن 60 قطره از این روغن به محلولی متشکل از ربع فنجان آب و ربع فنجان الکل سفید می توانید در خانه اسپری ضدقارچ خود را بسازید.

---------------------------------------------------------------------------------------

مطالب مرتبط ( برای مشاهده هر مطلب روی عنوان آن کلیک نمایید):

1 ) میخچه – قسمت اول

2) میخچه – قسمت دوم

3) صفحه اصلی وبسایت شخصی دکتر فرشید دبیرزاده

***************************************************************************
1 – Tinea Pedis
2 – Athlete’s Foot
3 – Clotrimazole
4 – Lamisil
5 – Terbinafin
6 – Walgreens
7 – lamb’s wool
8 – Dr. scholl’s Lamb’s Wool
9 – Foot Works Antifungal Spray
10 – Avon
11 - Hansaplast

Accutane association with ulcerative colitis

Acne Vulgaris is one of the common dermatologic diseases and not treating it can lead to acne scars. Treating acne scars is difficult and expensive. There are many oral and topical drugs to treat acne. One of these is Accutane ( Isotretinoin or Roaccutane ) which is an effective drug but since it has considerable side effects , it should be reserved for the intractable, moderate to severe acne.

In recent volume of the Journal Watch in dermatology(21^st May 2010) which is one of the creditable medical journals in the world , There is an article depicting an study which considers the relationship between the inflammatory bowel diseases and Accutane. Inflammatory bowel diseases include “ulcerative colitis” and the “Crohn’s disease “.

In ulcerative colitis the rectal mucosae are chronically inflamed and the inflammation goes up along the more proximal portions of the colon. The symptoms include diarrhea , fever , malabsorption, abdominal pain, urgency in evacuation, passing blood or mucus , and anal tenderness. Ulcerative colitis is characterized by intermittent courses of remission and exacerbation.

In Crohn’s disease any area of the digestive tract may be involved including colon or small intestine and the inflammation involves all the thickness of the gut wall ( it’s transmural ). The symptoms are different according to the intestinal part involved and include abdominal pain, fever, weight loss, complete or partial intestinal obstruction, malabsorption especially for some vitamins, fistulae ( any abnormal connection between different organs such as intestine and intestine , intestine and skin, intestine and bladder, intestine and vagina) , anal abscess, and diarrhea.

In previous studies the association between Accutane use and ulcerative colitis was not established. In this study , Accutane consumption was compared in 8189 patients with inflammatory bowel disease and 21832 healthy controls from which 60 (24 of those with inflammatory bowel disease and 36 of the healthy persons ) had used Accutane. The results showed an strong association between Accutane consumption and ulcerative colitis but not Crohn’s disease. This association was stronger with higher doses of Accutane and longer treatment periods.

The readers should note it’s right that according to this study the risk of ulcerative colitis increases following Accutane consumption but this is a rare complication. It’s obvious that following such a rare complication , dermatologists don’t discard such a useful medicine but we have better to quit the drug if there are any digestive symptoms and don’t start it again without a qualified gastroenterologist permission.